Mütebessim Ağlarım

Ezgilerimin altında adın
Üşür hasret
Keskin nükteli
Ozan türkülerinde


Gözlerin, rengi soluk
Ve eylül düşmüş üzerine
Toprağa bulanık her yerin
Şivan kokar sessizliğin
Damlar direnişim avuçlarıma


Uçurumlardan sana düşüyorum
Her yerim kan
Sızı ki... Revan


Hoş özlesem,
Soyutlanan adına kuş kederim
Sığmaz...
Hayalini içer
Yüreğimin en zayıf yanı
Mütebessim ağlarım



Şiirler döktüm ardına
Uçurdum güvercin kanatları
Paçasında lahika özlem
Sürüldü ebedin sürmeleri
Alnıma


Kırık bir çift kanat
Düşer topuklarıma
Alışıklığım nasır
Her adımda
Figan gülerim...


Kırar mı kurşun kelamı
Dindirir mi açlığını heybemin
Sarılsam kil rengi kumaşına
Kokun gelir mi sahi?

Hala
Öykünürken kuytularında
Rüzgâr hecelerimde
Ilık bir yel daim mısralarımda
S/ayıklar durmadan


Uzak
Yakın yolları
Baba...
Babacığım...



Not:Dinmeyene...


İYİ BAYRAMLAR...