Mutedil Bir Yalnızlık

Ebruli'ye...



Hain bir tekerrürdür zaman,
Seslerin çığlık olup sustuğu günlerde
Samut
Şimdi o destansı
Malihülyalar...



Sarmalasan pamuklara,
En güzel aşk şarkıları olsa dilinde,
Acımasız bir oktur atılan
Şarkılar teselli vermez ki yüreklere...



Öksüz gözlerinin yetimhanesinde
Kimsesiz sevdalar büyütüp
Isıtsın diye vermektense üvey ellere,
Mutedil bir yalnızlığı seçtim.



Bir kıratlık ağırlık külfet iken,
Tonajlar yükledin yüreğime
İkinci el gülüşünle.



Şimdi sen
Yolumdan duraksız geç.
Ben artık senden geçtim...
Sönmüş gözlerine çarpıp,
Ellerinde üşümektense
Mutedil bir yalnızlığı seçtim...








25.10.10





Mahlası gibiydi Ebruli her tonundan renklerin... Hoş sedaydı bir demet Yasemin kokusunda... Mutedil sancılar yaşardı kendi içine... Gizemdi Ebruli, bazen saklardı renklerini. Günler uzar, aylar sürerdi ardında bıraktığı gri... Olsun... Her tonu yakışırdı ona renklerin.

Ona her renk, bana bir beyaz...