Mütemadiyen Yokluğun
Sensizliğin tokatıydı yine yüzümde patlayan,
Takatım yok artık bir kelime bile konuşmaya.
Oysa bitkisel hayattan bile çıkartır dı bir sesin,
Yeterdi bana, kalan ömrümü yaşatmaya...
Hasretindi hep beni mütemadiyen yıkan,
Bıktırdı bu hayattan soktu yine komaya.
Düşünmekten kara ayazları saldı üstüme,
Mevsimsiz karlar yağdırdı,yaşadığım somaya..,
Bağlanmış iki yana,kalkmıyor elim kolum,
Gücüm yok bir adım yürümeye,koşmaya.
Yazmıyor artık kalemim,dönmüyor dilim,
Gönül izin vermiyor,sevmelere, coşmaya...
Hırsımdan yumruğumu vurduğum taş duvar bile,
Kıymıyor senin kadar, canımı acıtmaya.
Adının bir harfinin geçmesi bile,
Yetiyor beni saatler boyu ağlatmaya...
Hırsımdan yumruğumu vurduğum taş duvar bile, Kıymıyor senin kadar, canımı acıtmaya. Adının bir harfinin geçmesi bile, Yetiyor beni saatler boyu ağlatmaya...
.......YA SEN / YA SEN........
bir roman tadında
hüzünlü bir şiir okudum dost sayfasında
şir bende tebriklerim sende kalsın kardeş.
anlamlı bir paylaşım okuttun bizlere hürmetlerim bol👍
içim burkularak okudum ve... mütemadiyen olmasın diledim 🙂
Bağlanmış iki yana,kalkmıyor elim kolum, Gücüm yok bir adım yürümeye,koşmaya. Yazmıyor artık kalemim,dönmüyor dilim, Gönül izin vermiyor,sevmelere, coşmaya...
Ne diyorsun Metin?P.Tesi akşamı maçımız var sen koşamıyorum gibi laflar ediyorsun...O zaman karşı takıma geçersen iyi olur...Şaka bir yana farklı bir çalışmaydı...Bir söz vardır."Ağızdan çıkan kulaktan döner kalpten çıkan kalbe iner"diye şiirin kalbe inmiş bulunmaktadır...👍👍👍
güzel dizelerin şairine sonsuz tebrikler....👍👍👍👍👍👍👍