Mutluluk

hayat..!
senmisin suçlu,
ben mi,
yoksa o'nlar mı ?

neden korkuyoruz gerçek mutluluktan
sahte mutlulukla avutuyoruz kendimizi
oysa;
uzanan bir sevgi(li) elinde
sıcacık bir öpüşte
saklıdır gerçek mutluluk..
az mı geliyor
yetmiyor mu acaba bunlar bize.. ?

yabancı dokunuşlar
ve yalancı kahkahalar
daha mı mutlu ediyor bizi;
sonunu düşünmeden
çıkar beklemeden
emek vererek kazandığımız mutluluktan..

mutluluk adı altında
kaç hayal kırıklığı daha yaşayacak;
dayanabilecek mi hüzünlü sonlara
benim saf kalbim..

şimdi
yüzümde oturan hüzünlerime inat;
kırık bir tebessüm kaldı dudaklarımda
dokunsalar haykıracak yüreğim,
dokunsalar ağlayacak gözlerim..

hani bir şarkı var ya;
'anlatılmıyor hüzün,
anlatamam sözü yok bunun' ..
öyleymiş;
dizili boğazımda kelimeler
anlatamıyorum..

ve
hiçbirşey şahit değil
hiçkimse şahit değil
hüznümde biriken, ak(a)mayan gözyaşlarıma;
hayat bile
sen bile..