Nankör Kedi

Kör ettin gözlerimi sevdiğim.
Seçemiyorum gökkuşağının renklerini
Hangi yöne çevirsem gözlerimi,
Baktığım her nesnede sen varsın.
Kalleşce ihanetin geliyor aklıma.
Cam kesiği yaralarım kanıyor.
Avuç avuç tuz basıyorum onlara.



Kaç gece var ki başım vuslata ermedi yastığımda
Deli gibi sokaklara atıyorum kendimi
Sokak lambalarını bir bir sayıp,
Kaldırımları adımlıyorum amaçsızca.
Elimde bir parça ekmek,
Koparıp koparıp atıyorum,
Kaldırımda titreyen arsız kediye.
Sonra bir daha bir daha!
Kirine aldırmadan okşamak istiyorum sarı tüylerini
Patisini uzatıp kanatıyor
Uykusuzluktan rengi solan suratımı.
Lanet olsun diyorum sana,
Lütfun bu olmamalıydı hey gidi nankör kedi!!

Gök kubbenin dibi delinmiş sanki.
Üzerime düşen her damla yürek yangınımı körüklüyor.
Kavuşmak için yollarda titrediğimiz,
Zemheri ayazlı o günler geliyor hatırıma.
Göz yaşlarımı yüzüme düşen yağmur damlaları gizlese de,
Sol yanım acıyor inceden inceden .
Ellerimi sıkıyorum hıncımı alırcasına.
Dilimde kadere lanetin biri bin para.
Tırnaklarım batıyor,
Bir zamanlar buselere boğduğum avuçlarıma

.
Ceplerime koyuyorum kanayan ellerimi kimseler görmesin diye
Bu saate kim olur ki dibi delinmiş gök kubbenin altında.
Ya bir gece bekçisi ,ya da bir devriye ekibi.
Yinede görmesinler kan revan ellerimi
Cinayetten tutuklu geçirmekte var bu geceyi
Oysa onlar nereden bilecekler
Katilimin sen olup,
Elini kolunu sallayarak serbestce gezdiğini?