Ne Denir Ki Hayat İşte

Ne denir ki hayat işte...
Duydum ki ağlıyormuşsun sende geceleri
Özlemişsin o çok sevdiğini ,
Pişman olmayacaktın sen , son kez görecektin hani beni...


Dokunma sakın bana ! çek ellerini
Bakmaya kalkma gözlerime ,
Demiştin gitmeden / mavi değiller eskisi gibi diye
Neydi şimdi döndüren seni geri ?


Sevmek yürek ister demiştim sana...
Hatırlıyorsun demi o günleri / hatırla da zaten !
Yanacak için daha çok sızlayacak bu yaşadığın hiç bir şey
Çok iç çekeceksin sen bensiz geceleri...


Öpüşlerin gelecek aklına kapattığında gözlerini
Ellerimi tutuşların gelecek ,
Açmak istemeyeceksin gözlerini...
Dua edeceksin / sakın gitmeyesin açtığımda gözlerimi


İstemeyerek açtın mı şimdi gözlerini
Bakacaksın sağa sola ,
Bir kaç şişe şarap , sönmüş bir kaç sigara
Dağılmış bütün hayaller odanın duvarlarına...


Yaramaz çocuklar gibi koşarlar oradan oraya
İrkileceksin birden duyduğun müzik sesiyle
Göz pınarların dayanamayacak daha fazla taşıverecek birden pervasızca
Bizim şarkımızı işiten kulaklarını kapatmak isteyeceksin sıkı sıkıya...


Ağlayacaksın şimdi hiç utanmadan
Elinden oyuncağı alınan çocuklardan farksız olacaksın
Zırıl zırıl ağlayacaksın ...
Lanetler yağdıracaksın kadere , nasıl ayırdı bizi diye


Keşkelerin sıralanacak ard arda ,
Vuracaksın başını , hayallerimizin koşuştuğu duvarlara
Bir.. iki... üç... derken vuracaksın bütün şişelerin dibine gecenin sessizliğinde
Son bir sigara içip çekileceksin köşene sessizce...


Susacaksın... konuşmaya dermanın kalmayacak ,
Hayallerinde gidecek bir bir...
Sen yine kalacaksın başbaşa bensizlikle
Ve asla beni geri getirmez keşkelerinde

Susacaksın...
Se kapatacaksın gözlerini / bir daha açmamak üzere...