Ne Şairler Gördüm

Bir şair gördüm
önsözü
kalemi tutuşundan belliydi
kalaşnikof misali
çapsızdı sayfaya düşen mermisi
deşik deşik
diyecekleri vardı belli ki

bir şair ağlıyordu
çatısının kiremiti su sızdırsa da
pervaz önünde rüzgar dokunmuyordu güllüne
bir yel değmedi
renkli kağıt çatılı evine

o şairi de gördüm
henüz on altı yaşın da
doğmadan yazılmış
çoğalıyor
çoğaldıkça bıçak yarası sevdası

yalancı şair gördüm gözümün kandığı
aramız da kalsın
bozulmasın yalanları
sözde
yer gök sevgilisinin edası
geçelim bunları

tanıdım şairi
çokmu çok zengindi
cebi delik zengin
lira lira toplar mendili
yüreği
beğendiğini al misali
al al gamzeleri
dilinde hep aynı lehçe
ne olur anla beni...

şairi gördüm kleopatra içiyordu
mezesine bir kalem katıyordu
kabuğuna sığmayan bir yara döküldü
of aman
nara atasım geldi

kızdı güneş şaire
bir orak düştü bereket üstüne
düştü damlalar şairimin eline
prensesti şairim yazmak istedi

yetmiş yaşında şairimi gördüm
meryem ana dan doğmamış
bir ana doğurmuş
ufak tefek şirine
yüreğinden bir bağ sarkık eline
şairim o ateşi arıyordu

adem oğlu şair gördüm
ettirme şu yemini
hayal değil gördüm
başın da bir kitabe taşıyordu
mektebi olmamış mürekkep yalamamış
kalemini arıyordu
sayısız mısralar saçıyor du sağına soluna....

hepsi
dolu dolu
ve onlar tanrının kuluydu....