Ne Söylesen Nafileydin

okşamanla geçer mi acılarım bilmem
ki,
gel demekten yorgunum...
uslu çocuğu oynuyorum çoğu zaman
her gelmeyişin hüsran
ve her gelmeyişin bil ki
ortada bırakıyor beni
elimde kırık bir ihtimal
......ya gelirse.....







bir de dertler boğuyor kalbimi ya
fena halde bulutluyum...
en çok papatyalar yalancı masalımda
hani mutlu sondun ?
köşe bucak sen dolu kalbim
lacivertti öpüşlerin
dilin zifir
dilin zehir
ne söylesen nafileydin...




/yaşayamayacağım bir kalpte olmayı seçtim nedense
sen hiç bu kadar cesur oldun mu?...söyle !/





ve sonra
dile getiremeyişlerimin şiirinde
kafiye oluyordun
seni çağırsa da sevdam
sudan sebepler bulup
gelmiyordun...
yağmurlar yağıyordu
ahmak gibi ıslanıyordum..
bu oyunda ebe olmak düşmüştü payıma
bahanen hazırdı hep
gelmiyordun...



/ içine siniyor mu bu durum söyle ! /




bilmem neyin sorgulaması bu yüreğimde
bu özü eksik düş yaşar mı belleğimde
nedensiz ve çaresiz nem almışsa aşk
bu kimsesiz heves geçer mi bedenimde




son kırpıntılarını da süpürdüm aşkımızın
artık ,sana ait bişey yok
şiirler
şarkılar
kuru güller
hariç...




şiirime sesiyle can katan Birsu Canyol arkadaşıma
sonsuz sevgiler ve teşekkürler