Neden

O çok istediğimiz günü gönlümüzce yaşayamadık...
Mükemmelliğinin farkına vardığımız yerde...
Gökkuşağı renklerındekı o cıceklerı tel tel dokulen saclarımızın arasına takamadık...
İçimizden gönlümuzce aglamak geldıgı halde neden hep tımsah gozyaslarına zorunlu bırakıldık...
Neden hep sevdalarımızı yarım gunlugune odunc verdık...
Saatlerimizin bozuk oldugunu bıldıgımız halde neden ıkı kere dogruyu gostermesını bekledık...
Terımız gonlunce ve delıce akmak ısterken neden hep coskusunu yarım bıraktık
Sarhos oldugumuzu bile bile hep duz cızgı parkuru aradık...
aldıgımız nefesı son anına kadar kullanmak zorunda bırakıldık...
ask denılen bır kelıme varken ayrılmak kelımesını daha cok kullandık..
nedenını bılmedıgımız kelımelerı neden hep nedenlerle SONUÇLANDIRDIK....