Nefesin Bir Kasırga......

Kırık köşeli köstekli saat
Zamanı kırıpta geçiremez
Akrep kovalaması yelkovana kavuşunca
Saniyelerle aşka davet gibidir

Yazılan kâhinlerin sivri dili olmasa
Yaşanan sivrildikçe kesikler atar
Çizilir geçmiş yaşam sanatı
Mazimiz gölge oyunları
Giz kalır akıl kıvrımlarında hatıraları

Klasiktir
Perde denir!
Oyun başlar...

Ama herkes rolünü ezbere almıştır
Devir daim
Hayat başlar

Senin ellerine çiçekler bırakıp
Diline şarkılar dolayana kadar
-sızılar, sızıntılar-
Aslında hep vardılar

Sızladıkça derin darbeler alır
Yüzündeki çizgiler belirginleşir
Aşka dair tasalanmalar
Tilki yollarındaki iz sürümlerine çıkar
Kayboluş kaçınılmazdır

İklimsiz kıtalarda
Dalında yaprak yenik düşer
Kahraman baltalamıştır yaşam serüvenini
Tek darbe kalmıştır
-orman sessiz-
Yasaklı yaşam sınırlarını aşmaya
Bir tuta bilse saçlarından rüzgârın
Çekse nefesinden bir fırtına

Kasırgaları kaçak atışlarla vursa
-tam ortasından alın yazısının-

sevgili Bulut Kara ya hitaben