Nefretim Kinim Aktı Gecenin Bulutlarına

Kendi ellerimle ördüm
Yüreğime taş duvarlar
Gizil güç kalkanıydı ulaşılmaz
Özgürlük şarkılarımı söylemeye korktum

Küçük miniminnacık yüreğime
Gelip serçe konmaz ki yüreğime
Çiçeklerle süslediğim duvarlarım
Zehirli sarmaşığa döndü

Bütün zehrini akıttı gönlüme
Artık hiç bir gecemden
Uykularımı alamaz oldum
Ne bir sırdaşım ne de bir yaşam ortağım yok benim

Özgürlük ateşimi yüreğime gömdüm
Yanan sigaramı kültablamda söndürüşüm gibi
İçimde biri depreşiyor
Ha patladı patlıycak avazı çıktığı kadar bağıracak

Bu haykırışımı sen ben
Başka insanlar duyamıycak
Çünkü ben yıllarca yitip giden yanlızlığımla
Sessiz çığlıklarıma mahkum prangalıyım

Bir darağacı gölgesi oldu ömrüm
Ölümün ateşiyle dans eder gibi
Gençliğimin baharında başladı
Bu hazin öyküm

İğdişlenen harcanan ömrüm
Cebelleşiyor
At gözlüklü mahlukların gözlerinde
Nefretim kinim aktı gecenin bulutlarına