Nehir Gözlü Gelinler

yeşil suların dut ağaçları
yaşam verir zamana
örülür kozasında ipekler
ipekler çeyiz olur narin ellerde

cumbalı konaklarda gergef işler
gergeflerde dert işler, düş işler
nehir gözlü gelinler

kah durgun akar
bereketiyle güldürür bağbanı
kah coşar
bağ yıkılır, bağban ağlar

ay düşende zümrüt nehre
Ferhatın çığlıkları yankılanır
bir gitarın tellerinde
gün boyarken ufku
erguvan rengine
dönüşür zümrüt sular
Şirinin silüetine

avlanır kırlangıçlar dingin sularda
secdeye varır ağaçlar
hamdeder yaradana

yıllardır bereket döker
sessizce yaşlı dolaplar
bilinmez kaç uygarlığa tanıklık etti inci gerdanlıklar

sektirir taşları neşeyle çocuklar
atar oltasını duayla balıkçılar
bir gelin tacı gibi süsler
kıyılarını ulu çınarlar
atların nal seslerinde kamçılar şaklar
götürür yıllar ötesine
faytonlardan yükselen kahkahalar
bir mazidir şimdi
yalılarda yaşanan o görkemli aşklar

her şeye rağmen bir türkü gibi akar
akar, gider Yeşilırmak...