Nekrofili

...




Sana rastlarım belki kendimi
Sokaklara vursam
Mutlak seni ararken
Anladım nisan


Faili meçhul ölmüşüm zenci bir gecede
sırtımda sabit bir cümle
Kan kılığında çıkıyorum her yaradan


İri harflerle doğrarım eski bir alfabeyi
Zamanı buzlarım ayna diye gözlerinde
Baksan çatlar o şehir
Bir aşkın öznesinde
Ölümü nasıl oldunun krokisi
Çizilmiş yalnızlığım suya
Beni uyut öyle git
Gölgesi kırık bir nefesim
Ömrüm sana emenet




Gel bir rüya görelim seninle
Ben şimdi burdan çıkıp sana son firar
Soyun bütün iklimleri güneyinden
Bu kentin uğultusu çamur ve kül
Çırıl çıplak arın kendinden




Düşürdüm sağrısını yontuların
La susar bir resim bir süje bir es
Öpüşün bir ceseti cam bir bıçak
Ölü ağzında çözülüyor zaman
Batıyorum su alıyor orantısız mavi
Ve tuz- derimi soyarak
Gitme ışıkları söndürdüm
Az sonra bir aşk bir ceset
Sevişiriz havada iz kalmaz

Sırtımda bir haç bir fagot
Bir çift göz
Bakar ağlayarak...