Nereye Yolumuz

Okumak mürekkep yalamak
Doktor, Avukat olmak
Basamak basamak yükselirken
İnsanlık yanımızı
Basamak basabak
Kaybetmek
Hayatta herşeyi
Dolar gözüyle görmek
Ne acı
İnsanlığımızı satmak
Ruhumuzu yitirmek
Ne acı


İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendin bilmez isen
O nice bir kuru emektir

Yunus gözüyle hayata
Bakabilsek keşke
Ne olduğumuz değil
Ne olacağımız önemli
Koltuk değil
Koltuğu kimin doldurduğu önemli

İnsanlık parayla satılmıyor
Kaybolunca tekrar alınmıyor

Bizi biz yapan özümüzü
Söktüler parayla gözümüzü
Mürekkep yalamak çok kolay da
İnsan kalabilmek işin özü
Yolumun yönü nereye doğru
Gönüllerin sahibi acaba kim olmalı
Görgülülük neden tarih sayfalarında
Aldı yerini...

Sürçü Lisan ettim affola

Not: akşam bir doktor kızının
Oğlumun yüzünü parçalaması
Ve sonucunda ..kızımın canı yanmış yapar demesi
Eğitimimizin ve insanlık yönümüzün
Kaybolup rafa asılması beni bir şair olarak
Çok derinden üzdü.....