Nesini Beceremedik Bu Aşkın

az kalsın haykıracaktım !
adın ateş oldu
rengin alev
ucundan tutuyordun yüreğimin
dayanamadım sevdana
tutuştum...


sözümüz vardı oysa,
yanmayacaktım...




hatıralardaki sevişmeler çeldi aklımı,
susmak zamanı dediler
bir duvar köşesine sindim
ve
sustum...
bakarken doyumsuz o gözlerine
deliriyordum...



insan yalnız yağmurda ıslanır sanardık oysa,
gözyaşımdan ıslanıyordum..





deniz miydi ?
dalgalar mıydı ? sabırsız olan bilmem
zamansız seslenişin elveda habercisi,
derin mi derindi bu sevda
çimdiklenmiş yüreğimin acısıyla
dudakların dokunurdu dudaklarıma
gençliğimiz kanardı inceden, inceden...
bir yan cennet,
bir yan cehennem...



uzaklarda bir hicaz ,
ellerimde kesikler
ne seni anlatıyordu bu öykü
ne beni....
ne sen daldın gözlerimin karasına
ne ben ...
ve bir daha
ne sen dokunabilecektin saçlarıma
ne de ben sarılabilecektim sana..




şiirler yetmedi seni anlatmaya !
kış isen,
ayaz isen,
sevgisizsen,
gelme...
ne sen bölük ,pörçük bölün
ne de ben bölüneyim bin parçaya...


aşk,
iki uçlu keskin kılıç
ne yandan tutsak
saplanırdı avuçlarımıza...



hiç bir şey eksik değildi oysa,
bilmem ki nesini beceremedik
bu aşkın...
nesini ?