Nev-i Baharım Söndü
Bu gün sana çok şey söyleyecektim
kelamı çürüttüm, rüyaları katlettim
birden bir boşluğa düştüm
neler diyecektim unuttum
hal dili ile geldim
ilham ile söz eyledim
ne var ne yok, yok eyledim
kendimi kaybettim şems eyledim
bir görünür bir kaçar
bir açılır bir söner
aşk hırkasına bürünür
Yoklukta kaybolur gider
deli dediler
desinler
güldüler
gülsünler
sonunda da küçük görüp
kuyuya gömsünler
olsun varsın
bir gönülde şems olmakta yeter
____________________________-
bu şiiri anlamak için
şemsin hayatını bilmeklazım affola
elif şafakın kitabında bildiğim kadarı ile bilgilerim.
müthiş etkilenmiştim maneviyatın güçlülüğünden
tarif edemediğim bazı duyguların ifadesinde
kullandığım bir tesbitle diyebilirim ki
her gönülde bir şems olmalı düşüncenize katılıyorum
insanı güçlü ve pozitif kılan bir duygu..
gönülden tebrikler ve hatırlatılan maneviyat adına
teşekkürler..
Şems'le Mevlana'nın manevi aşkını kıskananlar Şems_i Tebriziyi kuyuya atarak öldürüyorlar..Bir rivayete göre Mevlananın küçük oğlu öldürüyor Konya halkından bir gurupla.....
Biraz biliyorum bir katil görevlinin öldürmesiyle kuyuya atmışlardı galiba böylemiydi ki ve akşam ezanında anlaşmıştı yok felan dedi ama üç misline hayır diyememişti ama ondan sonra kendi rahat edememişti
Anlamak yetmez Şems'i
Biraz da akil olmak lazım !
Ama yürekte ...........😙😅