Neyleyim

Hayat olmuş bir kargaşa
Kuru dalda yaz neyleyim
Dertler ağır gelir başa
Tadı bitmiş söz neyleyim

Felek çıkar hep yoluma
Köstek olur el, koluma
Kahır yazmış sağ soluma
Buruk, acı haz neyleyim

Hayal, rüya hep yalancı
Kalbimde var acı sancı
Bende oğul, kız yabancı
Aş, ekmeğe tuz neyleyim

Mevsimlerim soğuk, ayaz
Hüzünlerle dolu her yaz
Yüzler olmuş siyah beyaz
Ben görmeyen göz neyleyim

Gecelerim hep sitemkâr
Akraba eş, dost sahtekâr
Ben olsam da bir bestekâr
Teli kırık saz neyleyim

Nefes gidik az solurum
Her adımda bir dururum
Günden güne ben kururum
Hazan görmüş yüz neyleyim

Yüreğimin aşkı bitti
Düzenimin şavkı bitti
Çalınacak şarkı bitti
Yalancıktan poz neyleyim


İZMİR