Nicedir Özlemişim
nicedir özlemişim,
bir çiçeğin ayağına
basıp,
sonra eğilip, kulağına
özür dilemeyi..
nicedir özlemişim,
kumdan kalemin penceresinden
gökyüzüne bakarken,
bulutlardan ,
hayal kahramanları türetmeyi..
nicedir
bir şiirin mısralarını
karıştırıp gözyaşlarımla,
ruhuma
yudum yudum içirmeyi
özlemişim..
dolunayın yanağından öpüp,
kıskançlıktan köpüren
denizi
çatlatırcasına,
gülerek izlemeyi..
nicedir özlemişim,
kar düşerken penceremden
gelinlik giymiş
ağaçların
hafif mahcup hallerini...
alıp başımı koltuğumun altına,
kendimle adım adım
bana gelmeyi..
aynanın o dobra gözlerinde
kendimi yorumsuz
görmeyi..
özlemişim..
kumsalında gözlerimin,
dalgalarımı sıyırarak
yalınayak
gezinmeyi..
nicedir özlemişim,
çekmecemden kaçışan anıları
yakalayıp,
oturtarak karşıma
onlara tek tek içimi dökmeyi..
yalnızlığımın bu ben tüten
izmaritlerini,
gecenin bu demlenmiş
demlerini..
nicedir özlemişim.
Çocukluğumun,
Kırmızı ayakkabılarımda
Unuttuğum,
Bu annem kokan tenini..
nicedir özlemişim. Çocukluğumun, Kırmızı ayakkabılarımda Unuttuğum, Bu annem kokan tenini
şaire kardeşim..yüreğin susmasın cok guzeldı
çok güzeldi,
tebrikler...
bu özlem bir milat sanki...
şiirle kal Elif...
derlerimden sıyrılıp kederden ayrılıp hayatı kendimde yaşayıp kayıp zamalarımı telafi edeyim der gibiydin sevgili Elif.
çok da güzel etmişsin sen kokulu şiirlerin arasına bir ben-li şiir koyarak
okumak çok keyifliydi şiirini.
tebrik az kalır kutlamak gerek yaşamla yeniden bağ kurma arayışını.
şöyle dalıp gittim sevgili şair
sonsuz tebriklerimle