Nihai Karar

Cezbe suyun akışına varmadan
suya cağrılan akışını uyandırmadan
duymanı isterdim
içimdeki protestoyu
Sessizce izlerdin belki hiçliğe resmedilmemi
sorgulanırken sonbahara neşemi
ne kadar kabullenmesemde
zihnimde eskitmeyi
konuşmamak için susmak gerekirmiş...

Anlat o zaman şu yaşta,ey kalbim
kendime olan ihanetimi
tertemiz bir çiçek kadar berrakken
körleşiyor kalabalığım
Günün ağrıları!.. Nefretiyle önümden geçiyor
geceyi gündüzüme katıyor
leke gibi duruyor üstümde
büyüyor dağılıyor
günah keçisi gibi
diz çöktürüyor
zırhını takıyor
kızgın bir kuma deviriyor
mahzun sesiyle de
- Haklısın kahretsin
yinede sen karışma gözümün nuru
yüzleşmesi gereken biri varsa
daha yazılmamış bir romanı okumak gibi
içinde barınıyorum
yaşanmamışlığın geride kalanlarıyla-

Kaç tövbeler giyindim bir bilsen
iki büklüm dikenli büyüsüyle
birazda kendimin katili
yüzümde bin bir acıyı gizlerken
bundan mıydı hassasiyetim...
Sen gibi hiç yakışmadı üstüme

Aklımı çelen bir ses
-Muhtaçsın
katlandığın yerden
sayfalarını yavaş yavaş
çevirmeye dur
bir tablo gibi
her bakmaya değişen
tüneller...labirentler...merdivenler...mahzenleriyle
ümit ver sözcüklerine-

Gözler dikkat kesilmişse nöbete
her seferinde ateşlerle onarılmaya
karanfil koklar gibi
zehirleri alınıp
çürüğü ayıklanmaya...
an an akan bir geçmiş geride kalır
İfadesiz kurcalanmış
bir biletle yüzleşirken yollar

Sevmek farz değil miydi gönlümüze!

- Bil ki, affedildin peşinen
nihai karara inan yazık olur.. !-

_____
-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-