Ninni

insanlarda güneş hüznü
sessizliği duymak gibi
ağlamak gibi
kaydetmişler günü
çekilmişler evlerine
kimsesiz kalmış sokaklar
sokaklarda ürperti
sokaklarda gam
kuşlar uçmuş eski bir anıya
dağlar kuşlarda anlam aramaktan bezmiş
esniyor aya doğru
mağazalar yormuş toprağı
lokantalar doymuş
fabrikalar susmuş
çıkarılmış ayakkabılar kapı önlerine
ayakkabı topuklarında sabır
gövdeler ve duvarlar girdap
entariler saklayamaz
az ötelerinde boşluk
aynalar ve biblolar
bakamıyor şehire

ağlamak gibi
sen bana yaklaşırken
gözlerine dolmak gibi
yaşlanmak gibi
çocukluğumuz borçlu
bir avuç gökyüzü terine
eskiyor yaşamın cılız sesi
dillerde toprak tadı
zaman dar
ölmek çok sıkıcı sevgilim
ölmek çok sıkıcı
sevişmemizi bekliyor
yüreğimde tek gül