Nisan Tükenir Yağmaklarında Nazlıcan

//Nisan tükenir yağmaklarda çisil çisil
Irmak boylarımda sel olursun nazlıcan
Gözyaşlarım sensiz esir//


Yontunurum sevdana ahir kabirilkte gümanım
Söz kusar sana cümlelerim
Ah nazlıcan
iliklerim sana boğulur kanıklığım tanıklığıdır sevdamın


Hoyrat eserdi başımızda dağ süreği
Bir kırlangıc fırtınası çöreklenirdi üzerime
Se(n)siz ve dingin
Gaz şamdanı gizinde susardık
Aşk terlerdi tenimizde


Sorarken en nakkaş süsleğinde gözlerin gözlerime değse
Misk-i amber kokuların sürüklerdi dağ yalnızlığımı sana
Kavruk yüreğimizde aldırmaz her düşünce
Tek azığımız aşk içinde aşk
Aşklandığımızda
Doyardı karnımız ve yüreğimiz

Ah nazlıcan yalnız gönlümün dirft öyküsü
Şiirlerim utanırdı
Ben sana ozan sevdamı söyleyebilsem
Ah nazlıcan
Irama benden hasret tüneğinden ölür yüreğim
Ölsemde gam yemem bir defa yüreğinde gecelesem