Nobel'i Alamazsın

Gözümüzün önünde raks etse de olgular,
Aklın marifetiyle çeşitlenir algılar.
Yılan muharrir olur, kalem zehir salgılar.

Vatan mevzubahisse tepkisiz kalamazsın,
Bak işte o zaman sen Nobel'i alamazsın!

Sen yüce bir davaya ömrü bedel biçmişin,
Şerefli yaşamayı kendine yol seçmişin,
Fikrini devşirmene mani olur geçmişin,

Ben değiştim, dönüştüm, deyip alçalamazsın,
Bak işte o zaman sen Nobel'i alamazsın!

Coni'ye yaltaklanıp Toni'yi övmedikçe,
Hak dine dil uzatıp ceddine sövmedikçe,
Türklüğünden arlanıp dizini dövmedikçe,

Aya kilisesinde gong bile çalamazsın,
Bak işte o zaman sen Nobel'i alamazsın!

Kaydın kuydun olacak aydın loncalarında,
Esamen okunacak mason localarında,
Duaları makbuldür fason hocaların da,

Bunlardan bihabersen evrensel olamazsın,
Bak işte o zaman sen Nobel'i alamazsın!

Bu ödülü alanlar ecnebilerle kanki,
İçteki konjöktürle ilişkili o anki,
Soykırım modasından malûmatın yok sanki,

Ermenin tezini diline dolamazsın,
Bak işte o zaman sen Nobel'i alamazsın!

Bu şartlarda bu ödül semtine ırak senin,
Fakat bir tavsiyem var, tutarsan trak senin!
Özünü ve sözünü kenara bırak, senin!

Madem tükürdüğünü eğilip yalamazsın?
Bak işte o zaman sen Nobel'i alamazsın!