Nöbet
Saat gece on iki;
Gece karanlık ve soğuk,
Ben yalnız, uykusuz nöbetteyim yine
Başucunda.
Savaştayım kendi gecelerimde
Tüm çirkinlilerle, odandaki...
Saat bir;
Rüzgar ses veriyor tellere boğuk boğuk,
Ben yine nöbetindeyim uykunun başucunda.
Üşütmeyesin diye,
Açılmayasın diye.
Uykum senden sonra gelir.
Saat gece üç;
Uyku ister gözler, rüyalar ister uyanılmayası
Son bir bakıp sana biriciğim ,
Ayak ucuna kıvrılası.
Ben yine görevdeyim ,
Ben yine nöbetteyim .
Saat üç otuz daha;
Rahat uyu Allah'a emanet
Rüyaların bahar olsun,
Rüyaların özgürlük,
Rüyaların sevgiyle dolsun.
Yine öpüyorum seni alnından
İyi geceler sana ,
İyi geceler canım kızım...
Gülücüklerle uyan, sabaha.
Dünya rezilliklerle dolu olsa da.
10.03.2007
Benzeri olmayan bir sevgi çocuklarımız... Yürek akmış sayfaya şair tebriklerim çok.. Çok güzel...
yüreğine kalemine sağlık abim
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Çocuklara yazılan her şiir güzel oluyor insan tüm samimi duygularını yansıtıyor şiire tıpkı sizinkinde olduğu gibi yüreğine sağlık osman tebrikler..
dokunurken bütün acıları unuttuklarımız, bakmaya kıyamadıklarımız..
dünyadaki en güzel şeye sahip olanlardan biriyim ben de; uyurken meleklerin yüzünü aydınlattığı..
ne güzeldi şiiriniz..ne kadar da özel..
İkinci bölümü okumaya başladığımda, çocuğunuz için yazdığınızı anlamıştım. Sonu sürpriz olmadı. Eeee, hep anneler tutacak değiller. Zaman zaman olsa da anneyle nöbet değiştirmeliler. K u t l u y o r u m .