Noktalı Virgül

Saçlarımın beyazlığına bakıpta,
hepsini yaşadığımı sanmayın,
ben bu yaşların.
ne çok dertleri karşıladı,
ne çoğunu sırtında tek başına taşıdı,
bu yorgun omuz başlarım...

Oysa gülmeyi ne çok yakıştırılardı,
gülümsemeyi seven yüzüme,
çatılmaz dı öyle,
her vara yoka,
kolay kolay benim kaşlarım...

Gün ışığın da kehribar sarısı olan,
utangaç,
bir o kadar da yakan,
o ela,
bir o kadar da,
başa bela bakışlarım...

Ama feri kaçtı gözlerimin,
ışık saçmıyor eskisi gibi artık,
senin nokta koyduğun yerde biter,
virgül koyduğun yerde bekler,
noktalı virgül de;
yeniden,
yeni bir hayata,
yine sensiz başlarım...