Nota Ölüsü

zincir saklandı
bir imgenin tozlu soluğuna
hani o zincir
delhi’den savrulup
beyoğlu’nda bacaklarıma dolanan




hangi çöl kabuk tutar
yüzünün olmadığı yerde
tanrısız kentler kadar sessiz
ve kimliksiz bir şiir gibiyken nefesin
hangi dil konuşur
pastoral bir aşkın
tuvalsiz resmini

oysa Türkçe susup
fransızca ağladığım dağınık ömrüm/ü
sen giyme
sakın
ispanyolca ölürüz
vururlar ikimizi de
madrid’de franco sokağında