O Köhne Tren Gar'ında...
Seni bekliyordum yine,günün birinde,
Bilirsin hani,
En son gözlerimizin,
Ayrılığı beklediği yerde.
El sallamıştın bana giderken,
Hüzünlü hüzünlü ağlayarak,
İşte o köhne tren garında.
Senden geriye sadece,
Bir kara gün,bir kara tren gar'ı,
Ve son çektirdiğin fotoğrafın kaldı elimde...
Çiçekli beyaz yakalığından,
Daha da beyazdı gül yüzün.
Asla yakışmıyordu o gül yüzüne,
Kara hüzün.
Siyah forman üzerinde,
Papuçların uymamıştı ama,
Çok güzeldin sen yinede...
Kızardım hep sana,
Saçlarını her ördüğünde.
Bağlama serbest bırak derdim,
Bari onlar dalgalansın özgürce...
Yıllar geçmişti,çok uzun yıllar aradan,
Artık trende geçmiyordu ya buradan,
Ben yine de bekliyordum seni işte,
Yolunu gözlüyordum dönersin diye,
Umutsuz umutların eşiğinde...
Sen giderken,
Bekle demişti gözlerin.
Bekle beni bıraktığın yerde,
Sen gitmiştin ama,
Umudun gitmemişti yine de.
O umut ki,
Katık olmuştu bende.
Her gün,her saat,an be an,
Lokma gibi dilim dilim içimde.
Saplı hançer gibi yüreğimde...
Evet bu gar'a tren gelmeyecek,
Belki bir daha,
Ve sende gelmiyorsun ama,
Kokun geliyordu,
Direklerde yankılanan,
Sesin geliyor,
Haykırışın geliyordu...
Gözyaşın damlamıştı rayların üstüne,
Gölgen düşmüştü bu kuru çeşmeye,
Yıllardır tren geçmesede buradan,
Sular akmasada bu çeşmeden,
Burada yazılmıştı benim buruk hikayem,
Burada tarih olmuştu benim yanık efsanem...
Eskimeyen şiirler...1995
👍çok güzeldi nilüfer hanım sayfama renk kattığınız için ayrıca teşekkür ederim her yorum birbirinden değerli ve güzel tıpkı yürekleriniz gibi. sevgiler selamlar...saygılarla gelsin en güzel dilekler...👍
"Ah! raylar... Sonu görünmez oluncaya kadar uzardı Geciken sevdaları yıkık kentler gibi bırakarak ardında, kanatırdı yalnızlıkları Her gece bir sevdiğimi kaybederim rüyalarımda Her gece bir hayalim çamura bulanır, üşürdü yetim yüreğimdeki ıslak kanatlı kuşlar Sonra gece yüklü bir bulut en olmadık yerinde bölerdi uykularımı Uyanmaktan korktuğum kadar Unutmayı isterdim seni Lakin unutmak sadece acılara yakışırdı Berre Sen benim acım değildin ki."
Affına sığınarak ekledim yukarıdaki satırları
Kim bilir nice ayrılıklara tanıklık etti o köhne peronlar Nice sevdalıları taşıdı kara dumanlı bağırtılarında kim bilir Nice gözyaşına, nice hüzne, nice beklemelere şahit
Kalana beklemek düştü hep..
Tebrikler eskimeyen şiirlere ve şairine
AŞKI AŞK YAPAN FİRKATTIR DİLİ FERYAT FİGANDIR
CAN ARKADAŞIM ÇOKÇA TEBRİKLERİM 👍👍👍👍👍👍
O sevdalar eskimez bizler eskiriz ancak ama sevdamız gönlümüzde kalır...
Ancak mazide ki sevdalar ve günümüzdeki sevdalar diye ayrım yapabiliriz... onda da Mehmet Metin abinin dediği gibi mazide ki aşklar hep o eski köhne garlarda biterdi... Elvedalar ağlaşılarak ayrılmalar ve ayrılıklar orda yaşanırdı...
Eski klasik Yeşilçam filimleri geldi aklıma bir anda hüzünlendim... Sağolasın abi... Güzel bir emek verilerek oluşmuş bir eserdi...
Saygılarımla..
👍👍çok teşekkür ederim dostlar yıllar önce yazılmış bir şiirdi farklı duygular taşısada biraz derlemeyle bu hale geldi. yorumlarınızla çok mutlu ettiniz beni ve şiirimi. yüreklerinize sağlık sevgiler saygılar herkese...