Öğle Vakitlerim
Sabah oldu mu
Mektuplarım yanıtsız kalmıyor,
Direkten dönüveriyor -dünden razı- elvedalarım
Burkuluyorum..
Akşam oldu mu
Sinesine çekilmişliğinin
karanlığı çöküyor üzerime
Görmüyor o..
Korkuyorum..
Bilmem kaç bilinmeyenli denklemler üşüşüyor beynime
Boşa koysam dolmuyor
Doluya sorsan benden beter..
Uykuya dalıp unutmak istiyorum bir an evvel
Kalbim başımda tek refakatçim..
Yıldızlara iyi geceler öpücüğümü iliştirirken
Penceremin kenarından,
Ay'a takılıyor gözlerim,
Ah diyorum!
Ahhh!...Ah..!
Hiç değilse şu ay olsaydı bari evindeki aynası adamın,
ben de emin olabilseydim kalbindeki yerimden..
şu öğle vakitlerim..
...
şu öğle vakitlerim de
böyle ziyan olmasaydı be allahım!...
ceyda arslan...
şiirdeki en acı yerlerinizi bile öyle bir dille aktarıyorsunuz ki sanki okur üzülmesin ve anlasın beni der gibi okuru yormadan üzmeden yazılmış. hatta belkide bu benim hayalim, küçük bir kız çocuğu edasıyla kalemi kağıda deydirirken bile o kağıdın kalemden etkilenmemisi için başını bir o yana bir buya sallayan yaramaz ve bir o kadar da sevimli küçük kız hissettim. enteresan şiiriniz bende uyandırdığı bir şey bu... ahları vahları yakarışları hiç duymadım okurken.
kaleminizin izindeyim...
Sabah oldu mu Mektuplarım yanıtsız kalmıyor, Direkten dönüveriyor -dünden razı- elvedalarım
kaleminize sağlık...
beğenileriniz motive etti, ben teşekkür ederim sevgili Aladaş..
teşekkür ederim pınarcım : )
Abla yüreğine sağlık çok güzeldi👍👍