Ölmeliyim Bir Kere
Toprakları altüst edilmiş yolların
Kaldırımsız cığırlarında
Ayak uclarımla yürümeği
Öğreniyorim.
Keşke,diyorum,
Yağmurlara gebe bulutlar
Bir az sabır etseydi,
Gözlerini sokaklarıma
Sıkmasaydı.
Şimdi...
Yanımdan hızla geçen
Arabaların acımasızca
Yüzüme fırlatdığı çamurlara
Alışmalıyım.
Çalışmalıyım...
Toprakları yoğurmağı,
Topraklarda yoğrulmağı
Öğrenmeliyim.
Keşke yılın bu vaktinde
Güneş de böylesine çıkmasaydı,
Bunca yakmasaydı
Yeri gökü.
İslaklığı kurumuş sokakların
Tozu ile oynayan deli rüzgarlarda
Boğulmağı öğrenmeliyim.
Biliyorum bu yolda
Ölmeliyim bir kere ve yeniden
Doğulmağı oğrenmeliyim.
26 ocak 2013
İnsan yeniden doğabilmek için ölebilmeli bazen... Yüreğinize sağlık öğretmenim.
Kutlarım şairem güzel di şiirin tebriklerimi bırakıyorum değerli yürek..👍
Biliyorum bu yolda Ölmeliyim bir kere ve yeniden Doğulmağı oğrenmeliyim.
Elinize ve yüreğinize sağlık...
Toprakları altüst edilmiş yolların Kaldırımsız cığırlarında Ayak uclarımla yürümeği Öğreniyorim.
İnsan hayat yolunda bazen kendini yalnız ve biçare hisseder. Dedim ya hayat yolu iniş-çıkışlarla doludur. Biraz geç kalmakla birlikte şiirinizi okuma fırsatı buldum. Oldukça duygu yüklüydü. Beğeniyle okudum. Yüreğine, kalemine sağlık Sevda hanım
siz daha gençsiniz, bazı şeyleri mutlaka öğrenmelisiniz ki benim yaşıma gelindiğinde keşkelerin bir faydası olmuyor. şiirinizi ve konusunu çok beğendim. konuya çok ustaca yaklaşmışsınız ve düşüncelerinizi çok anlaşılır ifade etmişsiniz. kutlarım. saygılarımla: rr.akdora