Ölmeliyim Bir Kere

Toprakları altüst edilmiş yolların
Kaldırımsız cığırlarında
Ayak uclarımla yürümeği
Öğreniyorim.

Keşke,diyorum,
Yağmurlara gebe bulutlar
Bir az sabır etseydi,
Gözlerini sokaklarıma
Sıkmasaydı.

Şimdi...
Yanımdan hızla geçen
Arabaların acımasızca
Yüzüme fırlatdığı çamurlara
Alışmalıyım.

Çalışmalıyım...
Toprakları yoğurmağı,
Topraklarda yoğrulmağı
Öğrenmeliyim.

Keşke yılın bu vaktinde
Güneş de böylesine çıkmasaydı,
Bunca yakmasaydı
Yeri gökü.

İslaklığı kurumuş sokakların
Tozu ile oynayan deli rüzgarlarda
Boğulmağı öğrenmeliyim.

Biliyorum bu yolda
Ölmeliyim bir kere ve yeniden
Doğulmağı oğrenmeliyim.

26 ocak 2013