Ölmenin Zamanı Değil
Düştü toprağa bir çift yürek
Yarım kalmış bakışlarına
Kara sular inerken
Ne hayalleri vardı kim bilir
Ağlıyor bir kadın
Gelin diyor çocuklar
Dut ağacı sizindir
Kızmıyorum artık
Yiyin yiyebildiğiniz kadar
Bakın!..
Şimdilerde sürgün verdi
Yanan ormanlar bile
Uyanın çocuklar
İndirmeyin tozlu raflardan ağıtları
Doru taylar koşuşuyor çayırlarda
Güneşle bulutlar raks ediyor
Böyle bir günde
Ölmek olmaz
Odun ateşinde çay yapıyor analar
Çamaşır yıkıyor taze gelinler
Tandırlarda ekmek kokusu
Burcu burcu
Bacalarda ak güvercin
Hadi çocuklar hadi
Uçmanın vakti değil
Yakmalı şimdi zamanı
Ekmeli umudu sarı başaklara
Sarılmalı günler geceler
Ve uyanmalı şafakta
Sarı buğday taneleri
Vakti değil çocuk
Ölmenin zamanı değil...
Öncelikle bu sıcak karşılama için teşekkürler Işın bey...🙂
Maide hanım🙂 ve Ahmet bey sizlere de teşekkür ederim.
Şiir kolik ailesine katılmak ve yeni yeni kalemleri tanımak güzel.
şiir adına atılacak her adımda sizlerle olmaktan memnun olurum
selam ve saygılar herkese...
Güzel bir şiir ile bizlere merhaba demişsiniz hoş geldiniz Şiirkoliğe Selma hanım...👍🤐👍
Belki de şimdi sevgi zamanı...
""vakti değil çocuk
ölmenin zamanı değil""
Selmacım ne güzel bir şirdi 👍
tebrikler çokça 👑
sevgimle 👧 👧
Şiirkolik ailesine hoş geldiniz efendim.
Önce sesiniz duyuldu semalarımızda😡
Şimdi de şiirinizle birlikte daha da sardı her yanımızı.
Nice paylaşımlarınızı okumak ve dinlemek umuduyla👑