Ölü Kuşlar

Kış işte!
Soğukmu soğuk
Üstelik yıllar sonra
İlk kez bu şehre
Bütün gece kar yağdı...
Okul çocuklarını sarıp, sarmalayıp
Anne, babaları götürdü okullarına.
Ve çocuklar
Ve bu şehrin arabaları
Ve bu şehrin sokakları, kaldırımları
Ve bu şehrin çimenleri, çiçekleri
Ve bu şehrin ağaçları
Ve bu şehrin serçe kuşları
Alışkın değillerdi.
Üstelik hazırlıksız yakalanmışlardı...
Ama olsundu.
Bu şehrin insanları
Sabahın ilk ışıklarıyla
Ellerinde cepleri,
Ellerinde kameraları,
Havuçtan burunlu,
Kömürden gözlü kardan adam yaptılar
Ve ona sarılırken,
Ve düşerken
Ve kayarken.
Kare kare resimler çektirdiler.
Sarkıtları kopartmadılar.
Sokakları süpürmediler.
Ve bu şehrin insanları;
Ağaç diplerinde
Önce kanatları
Sonra yürekleri donan
Sere serpe uzanmış
Bu şehrin,
Ölü serçe kuşlarını
Hiç ama hiç umursamadılar...