Ölüm

Karanlığın koynunu yırtarak geldi,
Işıklar içindeydi ve de korkutucu,
Uzun bir borudan üfledi ezgisini,
Karmaşık benliğim dansa kalktı.

Geçmiş ve gelecek karıştı birbirine,
Bir tutam karanfil attım ağzıma,
Ölüm kokusunu bastırsın diye,
Acıya kestim, kurudu dilim, damağım.

Titrek dudaklarımda gülümsemeler,
Selam verdim,hoşgeldin dedim,
Uzun uzun baktı yüzüme,
Kararsızlığı nedendi, bilemedim.

İşi varmış bir başka tarafta,
Bu gün yokladım dedi Azrail,
Bekleye dur hele sen Araf'ta,
Uğrarım elbet uygun zamanda.




2009 - Antalya