Ölüm Gelir Sefa Gelir

Ölüm gelir sefa gelir

Bir intihar gibi yankılanır kulaklarda 

Sisli bir şehir, 

Yanıp sönen sigaram, 

Ve bomboş bir adam

İdamımı vermişim aşkın serseri sokaklarda

Ey aşk beni yarala!

Her bir parçamla başım belada 

Yokluğunsa çekmiş isyan bayrağını dalgalanıyor ruhumun en ücralarında 

Ey aşk beni yağmala!

Her bir parçam direniyor yokluğuna

Kalbimse hür dağlarda.

Bu nasıl bir başkaldırış?

İdamımı vermişim aşkın serseri sokaklarda.

Gece yakıyor adeta

Yağmur taneleri vuruyor kıyılarıma 

Sisli bir şehir, 

Yanıp sönen ışıklar, 

Ve yakamoz eşlik ediyor yalnızlığıma

Gecenin kasveti düştü satırlara 

Bu yaktığım kaçıncı sigara? 

Ey aşk! 

İşgal et

Zulmet

Beni parçala!

Ruhunun en dar sokaklarını ateşe vereceğim 

Aşk gövdeyi götürüyor bak satırlarda 

Ahvâlimi sorma

İnan ben de bilmiyorum bu sıra 

Dışım çok kalabalık 

İçimse limanını yakmış bir gemi 

Ve ben sahildeyim. 

Gök/yüzünde

Kokun nefesimde

Boğuluyorum... 

Koşun çocuklar koşun!

Bütün şehir üzerime geliyor

Kaçamıyorum enkazından hükmediyor acı 

Üzerime soğuk yağmurlar yağıyor 

İçimde tufanından kaçarken, 

Fırtınaya yakalanmışlıklar var. 

Bir kaldırım kenarında buluyorum hayal kırıklarımı

Her bir dizem halime yorgun çarpıp duruyor satırlarıma

Aşkın serseri sokaklarda

Bir intihar gibi yankılanır kulaklarda 

İdamımı vermişim, 

Eli kanlı bıçaklı bir fani kanatır yaramı 

İçeriye alan olmasa da gel

Yağmur taneleri vur pencereme kır kapılarımı 

Çatkapı misafir ol yalnızlığıma 

İstersen yatıya kal, korkma! 

Sabah olsun ben giderim sen kal rüyamda 

Anlarız da anlamaz tavırlarımla hayallerin hayaletiyle oynarım 

Ah gitmek o kadar kolay mı sandın? 

Aşkın serseri sokaklarda 

Bir intihar gibi yankılanır kulaklarda 

İdamımı vermişim asmışım kendimi yalnızlığıma

Sen ekmeğim, suyum, aşım

Şimdi bir de sigara yak

Alev alsın NAAŞIM.