Ölüm Hatırlar!

Kirpikler mahpushane gözlerime her sabah
Gözyaşları gökteki bulut misali gezer damar damar.
Boğaz köprüsü gözüme ilişti bu ara
Acıların sırtını okşayacağım
Ölüm, sonunda beni de hatırlar.

Çoban bile beni anıyor şiirlerde şarkılarda
Dostluk dilenen ruhsuz fakirim sokaklarda
Titrettiğin aşk şimdi umut kuyusunda
Bekliyor umarsızca.
Ölüm sonunda beni de hatırlar.

gamzen kilidi açık sandık olmasın
dişlerin ağaçların seyrine dalmasın
ruhun hayata çok fazla bağlanmasın
sela okunurken kulağın çınlar mutlaka
ölüm hatırlar.

Merak etme gülüm
Ölüm seni de hatırlar.