Ölüme Sevdalı

ezanlar hayatımın bir dönüm noktası
selalar hayatımın son durağı
gecelerim bitmek için başlıyorken
gündüzlerim yaşamak için can atıyor

ben sessizlerin tellağıyım
toprağın haykırmayan çığırtkanı
susarak sillesini suratımıza çarpan
devşirme bir duvar gibi

sen uyuker ben seni düşündüm
seni sevgini ve sensizliği
içimden hissettim yalnızlığı
seni seninle düşünmek istedim

benim kaderim hep uzaktan mı sevmek
eğer bir yaklaşan olursa ben kaçak
yoksa ben korkakmıyım
sürrealist bir sevda masalında

deme vakti geldi artık bu diyarlara elveda
yavaş yavaş sararıyorken yapraklar
bir hüzün çöktü yüreğime
gücüm yetmiyor direnmeye

işte her şeyin sona eriyor
zaman hızla akıp gidiyor
sen beni bilmesende
bu yürek seni seviyor