Ölümlere Müjde Çiçeği

Adı saklı çocukluğumdan,
İsmi ayyuka çıkmış insanlığıma kadar...
Gelincikler durur ruhumun dehlizlerinde.
Karanlığın gözlerine inat,
Buruk bir tebessüm,
İçli bir tınıdır içimdeki...

Onlar gitmeyi seçer,
Sen kalmayı...
Değdi mi gözlerin karanlığı ruhlarına;
Tek tek düşerler dallarından.

Ölmek işten bile değildir aslında,
Kalmaksa zulümdür, esir olmuşsa o körpe bedeni..
Doğumuma inat,
Ölümlere müjde çiçeğim;
Ben gökyüzünde salınmak isterim,
Sen yeryüzünde...
Bir gelincik tarlasında, ölüme sevdalıdır yüreğin.