Ölümü Ensemde Hissettim Bu Gün
Ey benim acısı içimde saklım
Bilincime seni resmettim bu gün
Vücut ısım düştü uyuştu aklım
Ölümü ensemde hissettim bu gün
İlk önce hasretin başıma vurdu
Bir sızı göğsüme geldi oturdu
Ortalık karardı, ve zaman durdu
Ölümü ensemde hissettim bu gün
Acıymış firakın öteki adı
Meğer seninleymiş hayatın tadı
Ciğerlerim yandı gözüm kanadı
Ölümü ensemde hissettim bu gün
Düşüncem çatladı beynim eridi
Şakaklarım boncuk boncuk ter idi
Gözlerimden geçti bir film şeridi
Ölümü ensemde hissettim bu gün
Soluğumda sanki 'bu son' edası
Böyle miydi canın tene vedası
Çıkmadı kalbimin sesi sedası
Ölümü ensemde hissettim bu gün
Yokluğundu bütün bunlara sebep
Gözümü açtıkça küfür ettim hep
Aklıma gelmedi ne ar ne edep
Ölümü ensemde hissettim bu gün
gezgin
Fırsatım olmuyor heR zaman
sizi okumak güzeldi satırlarda
saygılarımla
Aslında ölüümü ensemizde hissederken bile hep onu düşünür/düşleriz ve ölümden kurtuluş yollarını ararız... Hayatı onun gözlerinde satın aldık ..)) ne yapalım yani ? Kutlamam en yürekten
Güzel şiir yazmak hemde bir de hece ölcüsüyle emek ve sabır işi canı yürekten kutlarım Mustafa abim
👍👍👍👍👍👍 Buruk bir şiir, insanın duduklarıyla, yaşadıklarının söz sanatıyla dışavurmuş resmiydi adeta..Kutlarım usta kaleminizi Mustafa Bey... Selam ve saygılarımla...
👑👑👑 kralsın👍👍👍