Ölümün Alerji Yapan Rüzgar ve Yağmurları
rüya kaynağı kurumuş uykularımın inadına
gölgeni diriltiyorum,
riyakâr güce düşlerimi verip...
Sen diye seslendiğim kimdir
sızımı azaltacak bir müntehir olarak
yataksız kaldım,
yastığım sargı bezi kıvamında...
parmaklarına dokunulduğunda
uykusundan uyanmayan bir anne var mı?
hangi çocuk
anne varlığını bir dua ve cennet olarak
tanıyan tanrının huzurunda
bedenini yakmaz!
anne,
yenilgim, baş tacım bir daha gel
kimsesizliğimi de getir, bana değerli olanı
biraz da gözlerini
görmek için yokluğunda Sen'i
uyandır ketum göçebeliğimi
sana gelmek için hep sahte yollardayım
sonra sensiz günlerin kan grubu hep aynı
kalbimin yamalarından belli...
sensiz geçen her günü
düşüyorum ömürden,
hep eteğine tutunduğum yaştayım,
çiçeğini yiyen bir mezarın
yaşama dönme isteği var tenimde!
Seni anlatmak için
parlaklarımı vedalanmış kokuyla jurnalledim
yeminine sığınacağım
hiçbir muhatap bulamadım...
başımı zonklatan hasretler adına
söyleyin
affetme gücümü tüketen nedir,
ruhumu avuçlarında şaraba dönüştüren
acısı bol eller kimin...
ölümle savrulduğumdan beri
içimin çiçekleri hançer gibi
bir hıçkırığa yeşerdi
ve derin bir kahır mevsimine büründü
ciğerimdeki annekent...
öksüzlük muskası
boynumu sıktığından beri
tövbemin gidişini
ve kabulünün hesabını soruyorum ölüme.
Ey göz çukurlarıma
kutsallığının ve anaçlığının
varlığına inandığım
annemi saran ölüm,
yeniden beni kim doğurabilir?
uzandığımda tutunamadığım
tufanında bu göremediğim
yüreğimde kurşun eritilmiş
okunmuş bu şey nedir?
saçlarımda rüzgarın yankısından daha ayarlı
kırılmış bir aynadan daha şer verici
feleğin şamarı nedendir?
anne,
çocuklara eteğinde oyun getir
biraz da gülüş
sonra ikimiz yalnız kalalım
ama tanı beni ne olur
uykuma bir daha gel
olsun uyandır ama unutma beni
yanımda mısın diye sarıl arada...
Tebrik ederim çok güzel. Sitemize hoş geldiniz, iyi bayramlar dilerim. 🎀
İçimizde ki varlığını her dem taze tuttuğumuz yokluğuna ağıt ve özlem yaktığımız ruhumuzun cenneti annemiz Kutlarım Veysel bey ne güzeldi hüzün