Ölüyoruz Tomar Tomar

dilimde
namlunun ucunu kör kurşun bilip
çürümüş beyne isabet etmek
yılanın yılanı yediği bu devirde...



ben yosmanın yola geleceğine inanırım
dinsiz
imansız
kalleşin de
ruh bulacağına
sağı solu bellidir kaderin
inancım herkesin kaderini yaşaması
ki kardeşlerimde inanır



mirasyediler öz evlat olsalardı
böylesine sızlamazdı
toprak ve kemikler
kaderi değiştiren düzende ki kölelik
kırk yıllık gözlerime inanırım
her vakit ışığımda iman yatar
baldıran zehrini içemedimse
yaşamdan sıyrılan heyecan
ve inatla yaşamak yalnız bana değil
kalbimin tam ortasında ki çırpınış
dudaklarımın arasında raks eden toplu intihar
ecdadımızın hudutlarını bıçaklayan kansızlık
ve her zaman can çekişen hayatlar
sen söyle
öyle tükendim ki o denli gözlerimin feri yorgun
kader alt üst edecek kafirleri kuşatacak desem de
inanırım şuurum tesellimi harap edecek
ah olmaz olası lanetliler
eğer vicdan hürriyetime dokunulmazsa bu gidişatla
ömrüm ya tımarhanede ya da mapushanede biter
artık ne söyleyeceğini bilmeyen şairler kesimindeyim
arkadaş
dert
tasa
kaygı mı
al işte ölüyoruz tomar tomar
anlamıyorum
kötü talih niçin yazgının önünde geçer
onlar işte
onların verdiği ıstırap
neden estikçe gönül rüzgarım ölüme çarpar
ki artık avutmuyor gündelik yazılmış demeçler
yazılar
yıkıla
yıkıla
esrarlı gözlerin akıbeti
sıcacık bakışlarımızda tat bırakmayan can alıcılar
Allah'ın bir kulu
mertliğin bozulmadığı müjdesini verebilir mi
ki artık bebelerin hayalini ne kadar sallarsan salla
kaderin kucağında öyle yorgun yüreğimiz
umutsuz yaşam bir bir düşüyor gözümden
zaman bitmek bilmiyor ölüler ordusuyla



bugün memleket meselem misal Hatay
suskunluğumuzun resmidir ki çırpınış
dudaklarımızın arasında raks eden intihar
ölüm mü
tomar tomar
oysa hayat capcanlı ve hakkımızda yaşam
Allah için birisi felaketin olmadığını söylesin.