Ömre Veda Demlerimde
Hep seni mi düşüneceğim
Şu fukara,firari aklımla
Bakışlarımın buluştuğu her yerde
Seni mi göreceğim...
Sana mı benzeteceğim geçip gidenleri
Sis duman bu sokaklarda sen
Hep seni mi arayacağım
Adı konmamış adreslerde
Hüzün kokulu yağmurların altında
Gözyaşlarına yenik düşmüş
Çiğ güneşin dibinde
Gök kuşağının o zift karası renklerinde
Hep seni mi düşüneceğim yitik benliğimde
Sabahı Zincirbozan'da vuran saatlerimde
Uykusuzluğa tutsak bu esaret koğuşumda
Katran ağırlığı mahkûmiyet voltalarımda
Ayaklarıma taktığın prangalarla ben
Hep seni mi adımlayacağım
Bu olup, bitenlerle
Uçup ta giden aklımdan
Söyle hiç mi çıkmayacaksın
Hiç olmasa şu ölüm anımda
Hiç olmasa şu can çekişlerimde
Bırakıp ta gitmeyecek mi beni hayalin
Yine mi sen benim bu son baharımda
Ellerime dokunduğun o ilk günler
Nefesime rehin koyduğun o ilk anlar
Bütün ömrüme hükmettiğin nice yıllar gibi
Şimdi de ipotek mi koyacaksın
Ömre veda bu son demlerime...
çok güzeldi hocam tebrik ediyorum
Bakışlarımın buluştuğu her yerde Seni mi göreceğim... Sana mı benzeteceğim geçip gidenleri Sis duman bu sokaklarda sen Hep seni mi arayacağım Adı konmamış adreslerde...
malesef,
işte böyle,
yaşadıkça, nefes aldıkça,
şiirde kendini bulmak neyse, bu da öyle bir eser,
harikasınız efendim,
teşekkürler enfes paylaşıma...😙😙😙
Bazen istemesekde hep onu düşünüyoruz sevgili dost, yüreklere söz geçmiyor. Belkide doğrusu bu, yürek bildiği gibi yaşasın. Kutluyorum sevgili şairimi.
2/ kısacası Sevgili Atiye hanım kendileri olamamışlar. Şairliği meslek haline getiren bu itler, şairliğin onurlu bir duruş olduğunu bir türlü öğrenemediler. işi siyasete kadar götürdüler. oysa şiirin siyaseti olmaz. şiir bağımsız ve özgürdür. şiir sözcüklerle yazılır yazılırda şu sitedeki şiir yazan insanların şiirlerini okuyorum, ne ararsanız var. duygu hüzün ölüm aşk sevgi sevda yoksulluk isyan karşılıksız aşklar vs...şu kendilerine kimlerin yakıştırdığı belli olmayan usta şairler profesyonel itler biraz bu şiirlere baksalarda at gözlüklerinden kurtulsalar. acaba onlarınki mi şiir yoksa burda tüm samimiyetlerinle şiir döktürenlerin mi? devrimci aşk anlamında şiirleri bu nedenle severim. yazılmalıdır. zaten devrim başlıbaşına aşktır hissedenler için...sevgilerimle.
devrimci aşk dedikleri şiirlerini severim. gerçi sanat çevrelerinde şiirin artık aşağılık mı aşağılık değil mi tasasının derdinde olan eski tüfekler yeni yetmeler var. örgüt dedikleri bir durum. bu günlerde moda olan. örgüt-çete bağlamında bu insanlarda (katılmasını hiç sevmem) kendi aralarında gruplar oluşturarak şiirin anasını bellerler. dünya kadar yabancı terim kullanırlar. modern-postmodern-poetika ve daha niceleri. ulan bunlar şair mi araştırmacı mı nedir anlamakta zorluk çekerim. bunlardan vatandaşın da haberi olmaz. kendileri çalar kendileri dinlerler. kendi kendilerine ödüller verirler. b.necatigil cahit sıtkı aklıma gelenler. necatigil dedikleri şari ev şiirleri dökmüş ötekiyse ölümle aklını bozmuş. bizdeki hastalık şu, okyanus korkusu. açılamama içe gömülme. devrimci şiir yazılmalıdır ve dahi içinde aşkta hüzünde ölümde olmalıdır dikbaşlılıkta. şiirin ıcığını cıcığını çıkardırlar dürzüler. şiirde anatımlılık-anlatımsızlık gibi saçma sapan işlerle ve sözcüklerin içine afedersiniz sıça sıça piç ettiler. yer küre genelinde durum bu. ama bizdeki kadar fazla değil. hangi şiiri kakalasam hangi düşünceyi empoze etsem hastalığı sarmış bu itleri.