Ömrümden
Ömrüm
Hiç olmazsa rüyalarımda götür
Razıyım yürek kalıbımdan taşan hayallerime
Sürüklesin yine asfalt yoksunu sokaklar
Nasıl özledim toprağın tozunu
Kessin nefesimi yutabilirim tütün yerine
Rüzgar çatlatsın yine koşarken ellerimi
Ve
Takılsın yoksul ayaklarımın terliği taşlarına
Mesela
Gidelim seninle kış günlerimize
Varsın olmasın kızağımız
Naylon poşetlerle salalım gülüşlerimizi beyazın üzerine
İliklerimize kadar donalım meydan okuyalım hastalıklara
Hatırla ömrüm say günleri geriye
Gitmeyelim mi çatısına manzara düşmüş evimize
Bağırsın annem
Telaşımla al götür beni okul bahçeme
At beni zeytin bakışlı kadının kollarına
Başımı koyarken timsahsız gözyaşlarımla
Nuran Albayraktar'dan isteyelim yine
Hayra yorulmayan rüyalarıma gir ömrüm..
-Öğretmenim
-Bana sarı pantolon alsana...
Not : Nuran Albayrak, ikinci annem ilk öğretmenim
Safiyem, ömrümün sonuna kadar hiç unutamayacağım bir insan ilk öğretmenim..Hangi öğretmen öğrencisine pantolon almıştır ki; bir bayram arefesinde ağlayarak ona pantolon aldırmıştım :) ( Ve çocuk olmak istiyor insan)
Değerli yorumuna ve tüm dostlarımın paylaşımına çok teşekkür ederim..
ne kadar masum bir finaldi, yalın ve dümdüz bir istek..
sevgili Aslı şiirlerini öyle rahat bir anlatımla yazıyor ki yaşamamak imkansız..
sevgimle..
yıllar sonra bir öğretmenini vefa ile ana bilmek
bir öğretmen için en güzel hediye olsa gerek.
duyarlı yüreğin dert görmesin Aslımmmmm..
tebriklerim şelale canım benim 👍
ikinci annene saygılar, ve ne mutlu ona senin gibi bir öğrenci yetiştirdiği için,
muhteşemsin aslı,
sevgiler
Naylon poşetlerle salalım gülüşlerimizi beyazın üzerine İliklerimize kadar donalım meydan okuyalım hastalıklara Hatırla ömrüm say günleri geriye Gitmeyelim mi çatısına manzara düşmüş evimize
Yüreğine kalemine sağlık...
Sevgim ve Saygımla...