Ömür Sayfası
Bekçisiyim ömür sayfasının
Hiç saymadım baharları kışları
Kaç mevsimdir başıma yağan karları
Dalımda açan filizleri
Kaç baykuş kondu keder gecelerime
Kaç kere yağmur yağdı ellerime
Kaç bahardır açan çiçeklerimi
Dalında soğuk vurdu hiç vermedi meyve
Mısır tarlasında korkuluk muyum
Kargalar fırsat vermedi içimdeki umudu büyütmeye
Bostan tarlasında yandım
Hayatın keleğine kandım
Hiç diyemedim
Benimde Karbuz çeşmem vardı
Soğuk suları içtim kana kana
Gönül pınarına akan suya
Kaç kez sızdı aşk
Diyemedim benim adım aşk...
Bu pınarın membaı ilahi aşk
Yaşamın ziyan günleri ne güzel dile gelmiş; duygulu, iç ses akmış duru..
Beğenerek okudum,tebrik ederim şairim...👍
"KARBUZ ÇEŞMESİ" dikkatimi çekti, Isparda'da yani bizim burda da var.
Şiiriniz anlamlı ve duyguluydu.
Kutlarım.
Okurken, güzel hayallerin dalgalı yansımalarını hissetmeye başladım tuzlu tenimde. Tam da buz kesmiş dudağın ortalarındayken, içim ısındı, öyle kaldım yerimde. Yağmur damlası tadında düşüşlere inat olsun diyeydi biraz da bekleyişim. Ama yine fazla oyalanamadım, devam ettim eskimiş bir karanlığın kimsesiz yolculuklarına. Üzerime yansımış hayallerin benimle beraber dibe battığını, şiirin sonuna geldiğimde farkettim!...👍