Ömür Söküklerinde Yamasız Keşkeler
Zaman
mor menekşenin güneşe eyyamı gibi
köklerine salınınca badeler tarumar
kavruğunda kopuyor kıyamet
ince söküklerinde izi var hançerin
yamasız dualar dökülüyor dilinden
bahtsız bir kadının kollarında özgürlük
iki sıla türküsünde çakılıyor çiseler
gurbetin tozu dökülüyor fincana
gelgitlerde birikiyor küllükler
ciğerde yaralar ömür törpüsü
kırılgan edasında yalnızlık
raksederken fanusta
çoban kavalının isli sesinde Türkü
yankısında dağdeviren ahengi
çıra közlerinde hıçkırık
'sen gittikçe ardın sıra melerim'
makamından...
kanat takmış bir gelinin tüllerinde ihanet
yıldız toplamış alnı açık duvağına
gök tanrısına adaklar yüreğinden
bakir bedenine sığmamış sunaklar
'kanı kanla yıkamazlar' derler uzaklar
ölü bir serçenin kininde hayat
ezen potinin çetelesinde
her adımda arşınlıyor voltası
15.05.2010
'ömür söküklerinde yırtılırken esvaplar'
'yamasız keşkeler dolduruyor cepleri'
dediğin gibi yamasız cepleri dolduruyor keşkeler bir yandan akıp giderler ve biz hep keşke demekteyiz harikaydı teşekkürler şiirin için iyiki de inciyle süslenmiş. Saygılarımla
Sökükleri dikmekle geçiyor ömür. Bazan da yamamak gerekiyor ama keşkeler engellemiş oluyor.
Güzel betimlemelerle hüzünlü bir anlatım. Kutluyorum.
"yamasız dualar dökülüyor dilinden "
ömür söküklerinde lazım olmayan güzel bir kurgu selamlıyorum😙
yine harika yine süper bir şiir
yüreğine kalemine sağlık abim
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Ah; Olmasa şu 'keşke'lerimiz... Hayat daha yaşanılası olur muydu... ........... Harika bir şiir... Yine hepiii Yeni hep... Ekber klasiği... ............ Saygı ve sevgilerimle.........