Önce Sevmelisin Beni

Benden geçmelisin sevdiğim,
Beynimin en ücra köşesinden
Yüreğimin el değmemiş yerinden.

Aklını bana yormalısın sevdiğim
Her sabah demli çayın olmalıyım bardakta,
Hatıraları bir kaşıkta karıştırmalı
Ve karşındaki manzaraya iç çekip
İşte yaşamak diyebilmelisin.

Kulağındaki anlık çınlamalar olmalıyım
Sövdüresi cümleler gelmeli şahsıma
Tarafından ihtilale uğramalıyım dudaklarında
Ki kan ter içinde uyanmalıyım kâbuslarımdan...

Bana dokunmalısın sevdiğim,
En imkânsız zamanlarda aklımı çelmeli
En zor anların bekçisi yapmalısın beni...

Kısacası, beni sevmelisin ilk önce
Sevmeden, yaşayamadığımı da bilmelisin
Ki ben kollarında ölmüşüm senden önce
Şimdi senden sonralara alışık değilim...