Önce Sur'a Üflenir...

önce yıldırım düşer
sonra ağlar dicle





kaçıncı mevsimdi yaşamadığım
özgür ninnilerim kundakta saklı
bir kızıl sabahın seyrinde
bıraktım ağlamayı
ayaklarımın üstünde ve dimdik durdum
sonra
yürüdüm ararat'a doğru













bir ferman duyuldu
sonra lal oldu diller





elimizden kaçtı kerkük
haritam yırtıldı bedevi bir tezgâhla
yandı sigaramın ucunda
basra,hüzün kokar toprağın
çok geç artık ağlasan da













fırat'tan altın akar
sonra çıkarılır mızraklar





armagedon'a doğru gidiyoruz
şu taşın ardında kim var bakın
ne hazin bir sömürüdür duyguları okşayan
hem vurur hiç acımadan
hem ağlar vuruldum diye
selahattin'in atı nerde
elçiler gelmiş üzengi öpmeye













önce sesler duyulur
sonra kesilir bombayla





ay görünümlü yamaçlarda
hazan tüter / acı beler anneler
yıkılır tunçtan heykeller
yıkılmaz kahrolası nifak
bire yüz ölürler
yine de temizlenmez
peygamberin yürüdüğü toprak








önce sur'a üflenir
sonra uyanır alem...















Gaziantep
16 Kasım 2008