Onlar

Onlar !

Objektiflerin sanat övünceleri
İmdat anların haber mezeleri
Karton evlerin inşaat bekçileri
Simit fırınların susam taneleri

Onlar !

Yolu kesilen gelin arabaları
Koyun koyuna uyku kuytuları
Işıklı lambaların selpakları
Hayatın en kolay harcadıkları

Onlar !

Küflenmiş diğer resimlerimiz
Aynalarda kalan öbür suretimiz
Gardropda gereksiz elbiselerimiz
Tabaklardan çöpe sindirdiklerimiz

Onlar !

Yaşamın arkası yarınları
Ünlünün reyting hesapları
Zenginin vicdan kaçamakları
Belgesellerin acı foğrafları

Onlar

Semasız kalplerin fırlattıkları
Benim ve sizlerin unuttukları
Ülkemin asla hatırlamadıkları
Dünyanın umursamadıkları

Onlar !

Ahirette meşale tutacak şahitlerimiz
Helallik dileneceğimiz faniliklerimiz
Nerden geldiğimizi göstereceklerimiz
Kalp yaşlarımızı silecek merhametlerimiz

Onlar !

' Sokak Çocukları'
Unutmayalım / Unutturmayalım

13/11/2009

06 Aralık 2009 196 şiiri var.
Beğenenler (3)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (17)
  • 15 yıl önce

    Şairin gözünde ve yüreğinde "onlar"ın kimler oldukları, şiirin sonuna kadar açıklanmamış ve okurların üzerinde oluşturulan etkiyle düşünmeleri sağlanmıştır. Sokak çocukları olduğu belirtildiğinde, tahminleri tutanlar o anda, yanılanlar ise sonradan şiiri kavrayıp benimsemiş olmalılar. Kutluyorum.

  • 15 yıl önce

    ben onlar için herkesi ayıbından öptüm şair!

    başkaca sözüm yok..

  • 15 yıl önce

    duyarlılığınızı kutluyorum.. tebrikler

  • 15 yıl önce

    Duyarlı kalemin nazik ziyaret ve değerli yorumları beni mutlu etmiştir tşkr ederim...gerçeklerimize dokunmaya çalıştım acizane...varolun tekrar...kalemle kalın..kalem dostu...

  • 15 yıl önce

    her gün önünden geçerken hiç bir şey yapamadığımızın duyarsızlığına anlık bir şevkati bile çok gördüğümüz yaratılanı Yaradan bile ötürü sevmeyi beceremeyişimizin ahı veballeri kul hakkından nasipsizliğimize dek unuttuğumuz ruhumuzun katılaşan kalbimizin sebebi...

    bilsek ki kaç günahımız gözlerindeki bir damla yaşı silerken sökülüp gidecek, bilsek ki ne büyük bir sır saklı bir yetimin duasında

    ama neyse ki yemek propramlarının sonunda artan yemekleri aç hayvanlara veriyoruz ekran karşısında ruhumuzu aç bırakarak...

    dostum unutturmadığınız hatırlattığınız için bu vicdanı olan güzel şiiriniz adına

    teşekkür ederim...