Öp Beni Nefesimden
Yine bir yol buldu yalnızlığım,
Çok kalabalık geliyor üstüme.
Seni haykıran nefesim,
Öpülmek istiyor hissiyatından.
Kendini tüketmeden incitmeden,
Kırsan gönlümün zincirlerini...
Nefs-i müdafa yapmayacak kadar,
En az aşk kadar acizim bu akşam.
Öfkeni alev yapıp yakma ne olur,
Buğulu akşamıma.
Bu aşka,
Bitti diye üzülen ben,
Yaşandı diye sevinen sensin...
Atma beni güz sancılarının kollarına,
Heder edip kışların karlı yollarına,
Salma beni zifiri karanlıklara...
Her taşın altında bir bahane arama,
Sevginin şevkatini sararak gel usulca,
Gel bağdaş kur otur soframa...
kalabalık yalnızlık..
aşk kadar aciz olmak.
mehmet mükemmel dizeler bunlar..
sonunda sevginin şefkati diyorsun
aşk desen aşk acımasız ama sevgi öylemi ya..
giremiyorum bu aralar geç kaldım şiirine sende mazur gör emi.
ama geçte olsa okurum ben seni.
gönülden tebrikler mehmet
selam ve sevgiler.
başlık ve final süperdiiiiiii çok çok güzeldi. saygılar
güclü dizeler...👍
Tebriklerim seni abim kalemin daim olsun
sevgiler..
Atma beni güz sancılarının kollarına, Heder edip kışların karlı yollarına, Salma beni zifiri karanlıklara... Her taşın altında bir bahane arama, Sevginin şevkatini sararak gel usulca, Gel bağdaş kur otur soframa...
tebriklerimle
Atma beni güz sancılarının kollarına, Heder edip kışların karlı yollarına, Salma beni zifiri karanlıklara... Her taşın altında bir bahane arama, Sevginin şevkatini sararak gel usulca, Gel bağdaş kur otur soframa 👍👍👍👍👍👍👍👍
çok güzel bir şiirdi....
yürekten kutlarım arkadaşım..
tebrikler
sevgiler