Örter misin Üstüme Gözlerini

Bir gemi demir alıyor körfezden

Korkunç bir gürültüdür
Kulaklarımı tırmalayan bu zincirin sesi
Yüzünü verdiğin rüzgar
Eksilen bir ömrün habercisi

Geceye gizleniyor korkular
Her dalga bir mısra gibi büyüyor gözlerimde
Hangi liman da ağlayacak yıldızlar
Uzaktan baktığım kaç şehir
Misafir olacak düşlerime
Hangi günün şafağın da ölecek ay
Susmayı biliyor mu aşk

Taşıyabilir mi insan korkularını
En çocuk olduğu zaman da

Başladı bak kasım yağmurları
Bir iki güne soğur havalar
İstanbul sevdaya verilen en güzel isim
Ve en sevdiğim mevsime soyunuyor yapraklarını
Gülkurusu kirli bir kırmızıdan
Kahverengi akşam üstlerine taşıyor zamanı
Ada vapurları

Bir martının çığlığına gizledim sesimi
Ölümler devşiriyor yüzyılım
Ağır bir salgın olmuş
İnsanın insana ihaneti
Islanmışım gölgesiz
Kaldırımlar soğuk üşüyorum
Yağmur almayan bir köşen var mı
Uyumayı özledim bir avuca sığınıp
Örter misin üstüme gözlerini