Öyle Candan Gönülden Sevmiştim Ki Seni Ben!

Öyle candan , gönülden, sevmiştim ki seni ben!
Kalbimde özlemimdin, yüreğimde acıydın,
Yıllar geçti yorulduk, aşk peşinden koşmaktan
Şimdi sen ayrı yerde, hep bana yabancıydın...

Kara talih bizlere, türlü oyun ederken
Gönlümü dertlerine, siper eden yine ben
Yollar sona dayandı, kalmadı bende ki ben!
Öyle sevda çektim ki, sen canım yakıcıydın...

Bu özlemler belki de, son nefeste dinecek
Yok mudur bu hayatta, acımı dindirecek?
Yanan gönlüm kor oldu, sensiz kim söndürecek
Kalmamış hiç tesellim, hep benden kaçıcıydın...

Gönlümde ki sevdalar, alevlenerek yakar
Yüreğim kederlidir, sözlerin cana batar
Deli gönül hüsranda, dert alana dert satar
Dert tüccarı oldum bak, sen dert satıcısıydın...

Ömürler vefa etmez, bağlanmaya değmiyor
Sevilenler vefasız, kadir, kıymet bilmiyor
Olmuyor be hayırsız, sensiz tadı olmuyor
Ben aşkınla inlerken, sen ateş saçıcıydın...

Gönlüm öyle sevmiş ki, bulanık durulmuyor
Sevdan dan erisem de, kalbe ferman olmuyor
Sevdasız bu alemde, günler geçmek bilmiyor
Ne yapsam az geliyor, sen gönül yıkıcıydın...

ŞAHİN derdini yazsa, denizler umman olur
Deli gönül uslanmaz, sevdan ile avunur
Kapandı bütün yollar, belki yolun sonudur
Kucaklar açtım sana, sen kalbim kırıcıydın...

12 / KASIM / 2009 / KONYA