Oysa Bitmez
Başladığın yerde değildir aslında hayat.
Bittiğin yerde kucaklar seni!
Son nefese an kala,
Ter atarken ensen Azrail sıcağıyla.
Bir uçurum başında;
Gel-git akıllı adımları adam etmeye çabalarken ya da...
Sakıncalı bir hikâyenin başı sonu belirsiz deliliklerinde
Sahne sahne kaybolurken...
Hesabında matematiğini yitirdiğin hatalarınla oynaşında.
Ya da etek uçlarına asılı duran sızılarınla aynı ipte atlarken...
İşte tam da bitti derken!
Oysa bitmez!
Hayat
Bitti dediğin yerden,
Sarılır
Sana!
yaşam acısıyla ve sevinciyle sürüp gider, gider de gitmekle yşam bitmez. Var olan hiçbir şeyin gittiği olmamıştır, biçim değiştirir sadece. İyi de biçim değişikliğini isteyen kim ki? Tama alıştığımız bu bedene onu kanıksayım onunla barışık yaşarken ölüm denilen yeni biçim değişikliğiyle evrende yeni bir forma gireriz. mineral, toprak, zamanla kaya bitki bedenine karışır belki. Belki bir çiçek oluruz insan formundaki bir erkeğin bir kadına sunduğu... Bu insan formumuz acıyı en çok toplayan oldu. ayrılığı, hüznü..kimi zaman da sevindi, bir kuşa bakıp kendinden bir parça görerek, çocukta sevindi, aşka sevindi yeniden üzülmek için... İyi şiir duyguları tetikleyendir. Tebrikler Dilek Hanım.
vALLA HAYATIN BİTTİĞİ YERDE DURUM SAKATA gelir bence😂😂Hesap kitap işleri işte dilek anladın sen onu😂😂 Ama bu tarafda güzel bişeyler gelirde başlarsa ona asla lafım olmaaz tabi😆😆Şiir çok hoştu yüreğine sağlık.............
ZEMO__